Articles by Bożena Szymanowska

Winogrona z naszej winnicy wykorzystujemy głównie na soki, a ostatnio zrobiliśmy dżem. I okazał się być bardzo dobrym 🙂
Podajemy przepis, choć to wszystko dodawane jest na oko, a właściwie na smak.

A więc winogrona (my użyliśmy naszych ciemnych odmian, bez szypułek) ogrzewamy w garnku jakiś czas (godzinę, dwie), potem przecieramy przez sito, dodajemy soku z cytryny, cukru, kilka pokrajanych jabłek (bez skórki) i/lub gruszek, trochę cynamonu i smażymy do osiągnięcia właściwej gęstości…
Co jakiś czas próbujemy, czy smak jest fajny.
I nie da się ukryć, że smażenie trwa kilka dni.
Potem, gorący, wkładamy do wyparzonych słoików, zakręcamy i stawiamy do góry nogami.

Wiadomo, że winogrona mają wiele zalet zdrowotnych. My wyczytaliśmy, że czerwone kryją w sobie głównie resweratrol i związki fenolowe, a aktywności przeciwrodnikowej nie tracą nawet po przetworzeniu: wykazują ją zarówno soki, jak i wina. 
Soki robimy, wino pijemy i mamy nadzieję, że dżemy też mają antyoksydanty, które przeciwdziałają starzeniu się organizmu 🙂

Wprawdzie łatwiej wpaść do nas na zupę, niż robić, ale na wszelki wypadek podajemy przepis na 4-6 porcji.

Składniki:
♦ bulion
♦ 3 średnie bataty
♦ 1 ziemniak
♦ 2 łodygi selera naciowego
♦ 1 cebula
♦ 2-3 ząbki czosnku
♦ 1 spora marchewka
♦ 1 winne jabłko
♦ kawałek imbir wielkości kciuka
♦ przyprawy: kurkuma, curry, chilli, sól, pieprz biały

Smażymy bataty, ziemniak, cebulę, czosnek, marchewkę i jabłko na maśle z oliwą lub oleju kokosowym (jak ktoś ma). Dodajemy kurkumę i curry (po 1 łyżeczce), chili, sól i pieprz biały (po szczypcie). Podlewamy bulionem¹ i przelewamy do garnka.
Patelnię dokładnie wypłukujemy ze smaku po smażeniu białym winem lub wodą i dolewamy do garnka.
Dodajemy puszkę mleka kokosowego. Miksujemy, dosmaczamy do gustu – jak zupa jest za słodka i mdława, to dodajemy trochę soku z cytryny.
My podajemy makaronem naleśnikowym, ale można także jeść z grzankami.

¹ Bulion – to wywar gotowany baaaardzo długo na małym ogniu. Bywa, ze i 3-4 godziny roznosi się jego zapach po całym młynie 🙂

Bataty to tzw. słodkie ziemniaki. Podobno wspomagają wzrok, koncentrację i pamięć 🙂 Trudno nam to potwierdzić, bo mimo, ze często jemy potrawy z batatów, to w naszym wieku na wzrok i pamięć nic już nie pomoże 🙂

Wczesną wiosną pojawia się nad rzeką posadzony nami czosnek niedźwiedzi. Jesteśmy jego fanami i wykorzystujemy rozmaicie. Doskonale się nadał, na przykład, do posypania zupy z cieciorki. Dzięki niemu zyskuje ona ciekawy smak.

Składniki:
♦ 2 puszki cieciorki (albo 250 g suchej, wcześniej namoczonej w wodzie przez całą noc, odcedzonej i opłukanej)
♦ 4 łyżki dobrej oliwy
♦ 2 cebule
♦ 4 pieczone ząbki czosnku (jak je robimy, napiszemy kiedyś 🙂 )
♦ pęczek selera naciowego
♦ 1 liść laurowy, ziele angielskie, łodyga świeżego lubczyku (to jedna z pierwszych roślin pojawiająca się w naszym ziołowniku), sól, pieprz do smaku
♦ 2 szalotki
♦ czosnek niedźwiedzi, a poza sezonem mogą być listki selera naciowego

Podsmażamy na małym ogniu przez 15 minut cebulę, czosnek, seler naciowy. Mieszając, pilnujemy żeby się warzywa nie przyrumieniły, a tylko zeszkliły.
Dolewamy litr wody, wkładamy połowę cieciorkę, liść laurowy, ziele angielskie i gotujemy pod przykryciem około 1,5 godziny. Mieszamy od czasu do czasu.
Wyjmujemy liść laurowy i ziele angielskie i całość miksujemy.
Podsmażamy na maśle 2 szalotki i pozostałą cieciorkę. Dodajemy do zupy i gotujemy jeszcze około 15 minut. Doprawiamy do smaku solą i pieprzem.
Podajemy skropione oliwą i posypane drobno pokrojonym czosnkiem niedźwiedzim.
Można jeszcze posypać jeszcze parmezanem

Czosnek niedźwiedzi swoim wyglądem przypomina konwalię. Trudno go jednak pomylić, bo wydziela zapach czosnku. Dziko rosnący – jest pod ochroną, ale można kupić nasiona tej rośliny i samemu dorobić się niezwykłej plantacji. A rośnie szybko i bez problemu.

Spacery po lesie obfitują w niespodzianki, na przykład pewnego czerwcowego dnia natknęliśmy się na takie dwa dorodne kozaczki.
Zostały odpowiednio podsmażone na maśle i podane z tortellini z bryndzą i pesto z rukoli właśnie. Bo pesto lubimy bardzo.

Składniki:
♦ duży pęczek rukoli
♦ garść pestek słonecznika
♦ garść (cokolwiek by to nie znaczyło 🙂 ) parmezanu
♦ kilka łyżek oliwy (tyle, żeby uzyskać właściwą konsystencję)
♦ sól, pieprz do smaku

Pestki prażymy na suchej patelni. Wszystkie składniki miksujemy do uzyskania pasty.

W wersji droższej można użyć pinoli, czyli orzeszków pini. Ale ostatnio ich ceny poszły bardzo w górę i jak podaje prasa, stały się artykułem wręcz luksusowym. Powstały gangi specjalizujące się w ich kradzieży!
Oto np. z hurtowni w Ligurii skradziono 7 ton orzeszków o wartości rynkowej 400 tysięcy euro. Toteż w niektórych włoskich supermarketach, dotkniętych tą najnowszą falą kradzieży, niewielkie torebki z orzeszkami wyposażono w dodatkowe zabezpieczenia przed złodziejami; takie, jakie stosuje się w przypadku szampana, kawioru i drogich win…

Czasami oprócz chleba, który pieczemy chleb sami, mamy chęć na coś słodszego. Tu znakomicie znajduje się chałka, którą przygotowujemy wieczorem, a pieczemy tuż przed śniadaniem. Doskonale jej robi dodatek smażonej w cukrze skórki pomarańczowej. Zwykle mamy w spiżarni przygotowanych wcześniej kilka słoików.
Ale UWAGA! Tylko cytrusy, które posiadają znak BIO są bezpieczne i pewne. To oznakowanie daje gwarancję, iż nie użyto na żadnym etapie ich produkcji konserwantów ani pestycydów. I skórki z takich cytrusów nadają się do jedzenia.

SKŁADNIKI
Na ciasto potrzebujemy:
♦ 3 i 1/4 szklanki mąki (uwaga – 3 łyżki wykorzystamy do przygotowania zaczynu)
♦ 2 jajka (jedno do posmarowania z wierzchu)
♦ 60 g cukru (tę wielkość można dobierać indywidualnie, w zależności od tego, jak słodką chcemy mieć chałkę)
♦ 4 łyżki roztopionego masła
♦ 1/2 łyżeczki soli
♦ 1 szklankę ciepłego mleka (uwaga – 1/4 wykorzystujemy do zrobienia zaczynu)
♦ 20 g świeżych drożdży
♦ kilka łyżek smażonej w cukrze skórki pomarańczowej
Do misy wsypujemy przesianą mąkę, zrobiony wcześniej zaczyn drożdżowy, jajko, mleko z masłem, skórkę pomarańczową, cukier i sól. Miksujemy dłuższy czas hakiem do ciasta drożdżowego (albo wyrabiamy ręcznie). Ciasto nie powinno się kleić.
Następnie przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce do czasu, aż podwoi swoją objętość. Po tym czasie formujemy z ciasta 4, 5 wałków, z których pleciemy drożdżowy warkocz.
Tak uformowaną chałkę (z tej objętości wychodzą nam 2 sztuki) kładziemy na blasze, przykrywamy ściereczką i wkładamy do lodówki. Następnego dnia rano smarujemy chałkę roztrzepanym jajkiem i wkładamy do nagrzanego piekarnika. Pieczemy 25-30 min. w 175ºC.

Na wszelki wypadek podajemy, jak zrobić zaczyn
Po pierwsze drożdże muszą być bezwzględnie świeże!
W miseczce rozkruszamy drożdże, dodajemy około 1 łyżki cukru, zalewamy 1/4 szklanki letniego mleka i mieszamy do czasu, aż rozpuszczą się drożdże. Następnie dosypujemy około 3 łyżek mąki. Całość mieszamy tak, aby nie było grudek. Otrzymany zaczyn powinien mieć konsystencję śmietany.
Przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na pół godziny.